Stjórnmálamenn sem leiðtogar ? neeei varla...

Fór á skemmtilegan fyrirlestur á fimmtudaginn, þar sem var aðallega verið að tala um að fá góða hugmynd og koma henni í framkvæmd, stofna og reka fyrirtæki og þess háttar.

Meðal annars var spáð í hvað þyrfti til að vera leiðtogi. Svarið var mjög einfalt og útskýrir af hverju stjórnmálamenn nútímans geti ekki orðið leiðtogar. Til að verða leiðtogi máttu ekki hræðast neitt. Sem þýðir það að þú verður að vera samkvæmur sjálfum þér, vera óhræddur við að gera mistök og óhræddur við skoðanir annarra.  Af hverju geta þá stjórnmálamenn nútímans ekki orðið leiðtogar? Jú, þeir eru alltaf hræddir, þeir eru hræddir við að gera vitleysu, því ef þeir gera vitleysu verða þeir kannski ekki kosnir aftur, ef þeir gera vitleysu verður flokksforinginn kannski reiður, ef þeir gera ekki það sem allir eru pínulítið sáttir við er ekki víst að þeir verði kosnir aftur, þess vegna blasir við sú staðreynd að það eru allir komnir inn í miðju og þora hvorki að hugsa eða horfa til hægri eða vinstri.

AF HVERJU ER EKKI TIL STJÓRNMÁLAMAÐUR SEM SEGIR, ÞETTA ER MÍN STEFNA OG ÉG STEND VIÐ HANA, SAMA HVAÐ ÞIÐ SEGIÐ. 

Af hverju er ekki í boði fyrir mig að kjósa stjórnmálamann sem lofar mér einhverju og leggur svo allt sitt í að standa við loforðið. Það er svooo mikið af stjórnmálamönnum sem lofa svooo mörgu og standa við svooo sárafátt. Oft er það meira að segja þannig að þegar þeir standa við loforð þá er það ekki einu sinni 100%, einhversstaðar í millitíðinni varð til málamiðlun til að gera fleiri pínulítið ánægða. Svo í staðinn fyrir að 5000 manns eru rosalega ánægðir, verða 8000 manns pínulítið ánægðir og enginn rosalega ánægður.

Mætti ég þá biðja um færri loforð sem standast að fullu. 

Athugasemdir

[Haukur Nikulásson, 20.1.2007 kl. 11:19]

Mér finnst þessi hugleiðing þín mjög skemmtileg og áhugaverð þó ég sé gjörsamlega ósammála. Ég vona að þú takir þessu ekki sem móðgun.

Stjórnmálaleiðtogi sem hræðist ekki neitt er t.d. George W. Bush. Þurfum við fleiri rök um óhræddan leiðtoga? Er hann þinn ekta leiðtogi?

Stjórnmálamenn eiga ekki að lofa. Einu skiptin sem slíkt gæti staðist er ef hann verður einráður og þá þarf hann ekki að semja um eitt eða neitt. Slíkt einræði sést ekki hér og því verður allt vaðandi í málamiðlunum sem því miður eru verri en ekkert.

Góður maður benti mér á að ef þú gerir einum gott þá er eins líklegt að maðurinn við hliðina verði óánægður. Við getum sagt sem svo að bætir þú hag öryrkja þá geturðu ekki notað sömu fjármuni eða gæði til að gera aldraða ánægða.

Hvert leiðir þessi umræða? Jú hún leiðir okkur að jafnaðarmennsku þar sem hugmyndafræðin gengur út á að sjá til þess að allir hafi það sem jafn best og að gæðum samfélagsins sé dreift þannig að sem flestir séu jafn sáttir og/eða ósáttir. (Hálf fullt glas eða hálf tómt hét það víst)

[Haukur Nikulásson, 20.1.2007 kl. 11:21]

Leiðréttist: ..."vaðandi í málamiðlunum sem því miður eru OFT verri en ekkert."

[Ágúst Dalkvist, 20.1.2007 kl. 13:29]

Auðvelt er að finna dæmi eins og Haukur bendir á um stjórnmálamenn sem þora. Hann nefnir mini Bush sem dæmi (sem einhver vildir þíða sem rútukálf).

Hann er mjög gott dæmi. Kjósendur í Bandaríkjunum vita að hverju þeir ganga þar sem Bush er annars vegar og þeim er svo algjörlega í sjálfsvald sett hvort þeir kjósa hann eða ekki. Það er ekki Bush að kenna hvað hann hefur mikil völd heldur kjósendum, þeir völdu.

Annað dæmi sem má nefna er Davíð Oddsson. Hann þorði, hann bætti þjóðfélagið verulega, hann var MJÖÖÖG umdeildur vegna þess að hann hafði fastar skoðanir á hlutunum, hann var lengi í starfi af því að fólk treysti honum.

Sammála þér systir kær. Okkur vantar fleiri sem þora. Þetta eru nákvæmlega sömu rök og ég hef fyrir því að það eru aðeins tveir stjórnmálaflokkar á Íslandi sem vert er að gefa gaum. Sjálfstæðismenn og Vinstri Græn, tveir flokkar sem hafa skýra stefnu og eru tilbúin að framfylgja henni. Óhætt að gleyma hinum.